Gebruikte ingrediënten
De ingrediënten worden vermeld met hun specifieke benaming. Zo kan je bijvoorbeeld achterhalen welk type olie of vet werd gebruikt (bv. kokosolie of palmolie) en ontdek je of er zout en/of suiker aan het product is toegevoegd. Verder kan je ook nagaan of de smaak afkomstig is van aroma’s of niet (bv. aardbeiensmaak door aroma’s of aardbeien) en welke zoetstoffen, kruiden of additieven aanwezig zijn. De additieven worden met hun volledige naam of met hun overeenkomstig E-nummer vermeld.
Verschillende benamingen voor hetzelfde ingrediënt
Opgelet sommige ingrediënten kunnen onder verschillende vormen en/of benamingen voorkomen, bijvoorbeeld suiker. Zoek dus niet alleen naar suiker maar let ook op andere benamingen zoals honing, stroop, kokosbloesemsuiker, sucrose, fructose of glucosestroop. Om het totale suikergehalte te kennen moeten deze dus allemaal worden opgeteld.
Lengte van de lijst van ingrediënten
De lengte van de ingrediëntenlijst kan een aanwijzing zijn voor de bewerkingsgraad van het product. Een lange ingrediëntenlijst wijst vaak op een (sterk)bewerkt product. Een minimaal bewerkt voedingsmiddel heeft meestal een korte ingrediëntenlijst.
Van hoog naar laag
De ingrediënten worden in dalende volgorde van gewicht weergegeven. Hierdoor kan je aflezen wat het hoofdingrediënt is (vooraan) en van welk ingrediënt het minst aanwezig is (achteraan). De volgorde vertelt enkel of ingrediënten in verhouding meer of minder aanwezig zijn maar niet hoeveel meer of minder. Gebruik de volgorde van ingrediënten om bijvoorbeeld de plaats van suiker te vergelijken met andere ingrediënten. Een fruityoghurt waarbij suiker vóór het fruit staat, ruil je beter in voor een ongesuikerde natuuryoghurt waaraan je zelf fruit toevoegt.
Wanneer bepaalde ingrediënten expliciet op de verpakking worden afgebeeld of in de verkoopsbenaming voorkomen, is het verplicht om ook de hoeveelheid waarin het voorkomt aan te geven in de ingrediëntenlijst. Wortelhummus, tomatensoep of notenbrood? Ga voor het product met het hoogste percentage aan wortel, tomaat of noten.
Ingrediëntenlijst is niet altijd verplicht
Een ingrediëntenlijst is voor sommige producten niet verplicht. Dat geldt bijvoorbeeld voor vers fruit, verse groenten, bruiswater en voedingsmiddelen die bestaan uit slechts één ingrediënt zoals koffie, olijfolie en vers vlees. Ook voor dranken met een alcoholgehalte van meer dan 1,2 % is een ingrediëntenlijst niet verplicht.
- Federale overheidsdienst volksgezondheid, veiligheid van de voedselketen en leefmilieu. Wat moet en mag er op de etikettering staan? Beschikbaar via https://www.health.belgium.be/nl/voeding/informatie-voor-de-consumenten/etiketttering/wat-moet-en-mag-op-de-etikettering-staan. Geraadpleegd op 12 juni 2019
- Verordening (EU) nr. 1169/2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten. Beschikbaar via https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/ALL/?uri=CELEX%3A32011R1169. Geraadpleegd op 12 juni 2019
- Codex Alimentarius - General standard for the labelling of prepackaged foods cxs. Revised in 2018
- Codex Alimentarius – Guidelines on nutrition labelling CAC/GL 2-1985. Revised in 2013, 2015, 2016 and 2017
- Verordening (EU) nr. 1924/2006 inzake voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen. Beschikbaar via https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/ALL/?uri=CELEX%3A32006R1924. Geraadpleegd op 12 juni 2019.
Meer weten over het voedingsetiket?
Het etiket
De gegevens op het etiket laten je toe om verschillende producten met elkaar te vergelijken en kunnen je helpen om gezonder te kiezen.
Nutritionele info op het etiket lezen en begrijpen
Nutritionele info op het etiket wordt op verschillende manieren weergegeven, bv. via een voedingswaardetabel, logo’s of symbolen. Waarop moeten we letten?
INFOGRAFIEK - Het etiket lezen en begrijpen
Nutritionele info op het etiket lezen en begrijpen. Waarop moet je letten?